بررسی رابطه نگرش به مشارکت اجتماعی در بُعد رفتاری و رعایت انضباط ترافیکی در بین رانندگان تاکسی شهر تهران در سال ۱۳۸۷

مقدمه و هدف پژوهش: هدف کلی این نوشتار بررسی رابطه نگرش به مشارکت اجتماعی و رعایت انضباط ترافیکی است. تعیین رابطه نگرش به مشارکت در بعد عاطفی و احساسی و تمایل به رعایت انضباط ترافیکی، تعیین رابطه نگرش به مشارکت در بعد شناختی و تمایل به رعایت انضباط ترافیکی و تعیین رابطه نگرش به مشارکت در بعد انگیزشی و تمایل به رعایت انضباط ترافیکی و در بین رانندگان، از اهداف جزئی تحقیق هستند. روش پژوهش: جامعه آماری تحقیق را رانندگان تحت پوشش سازمان تاکسیرانی شهران که برای دریافت دوره های عمومی آموزش های امداد و نجات در مراکز تحت پوشش اداره کل سلامت شهرداری تهران، مراجعه کرده اند. بر اساس فرمول محاسبه حجم نمونه، 340 نفر انتخاب شدند. تکنیک جمع آوری اطلاعات بر اساس پرسشنامه محقق ساخته با مراجعه پرسشگران به جامعه آماری تحقیق در سطح شهر تهران انجام شد. علاوه بر استفاده از پرسشنامه، از روش های اسنادی و کتابخانه ای، مصاحبه با برخی کارشناسان و همچنین جستجوهای اینترنتی به عنوان مکمل روش فوق استفاده شده است. برای سنجش دقت ابزار از آزمون دقیق فیشر در سطح احتمال خطای α=%5 استفاده خواهد شد. برای سنجش روایی آماری سؤالات پرسشنامه از آزمون خی دوی کارل پیرسون استفاده شد که با قرار گرفتن تابع نمونه ای آزمون در ناحیه بحرانی و رد فرضیه h0، فرضیه تحقیق تأیید می شود. نتیجه می گیریم که مقیاس طراحی شده دارای روایی است. نتیجه گیری: نتایج پژوهش با استفاده از آزمون خی دو کارل پیرسون در سطح اطمینان 95 درصد و درجات آزادی مربوط به هر فرضیه، نشان داد: با تغییر میزان نگرش به مشارکت اجتماعی رانندگان در ابعاد رفتاری، انگیزشی، احساسی و شناختی، شاهد تغییر در میزان رعایت انضباط ترافیکی آنان هستیم.